eerste berichteerste berichtvorige bericht27-06-2023


Via Larvik naar Kristiansand

Dinsdag 27 juni: Hvarnes

Toen we een half jaar geleden deze reis voorbereidden, boekten we voor twee nachten een appartement in Sandefjord, ten oosten van Larvik. Daarvandaan zouden we een dagje naar Larvik gaan.
Helaas werd in het voorjaar die boeking geannuleerd, omdat de eigenaar het huis verkocht had. We zochten toen naar iets anders in de buurt van Larvik. Dat werd een appartement in Hvarnes, langs de weg van Kongsberg naar Larvik.
Daardoor is onze rit van vandaag extra kort.

We nemen de tijd om eerst in Kongsberg een paar bijzondere caches te zoeken. Daarna zakken we af naar het zuiden. Het is een makkelijke weg, zonder tunnels of haarspelden.

Het regent een beetje, maar dat weerhoudt ons er niet van om ook vandaag weer tien caches te vinden, onder andere bij dit verbaasd kijkende kerkje.



Het landschap is hier minder ruig dan bij Bergen en Røldal. Het regent bijna niet meer en we eten onderweg een broodje bij de auto.





Aan het begin van de middag vinden we onze honderdste cache van deze vakantie. Daarna rijden we in Hvarnes naar ons volgende huisje. Het is de benedenverdieping van een huis, compleet met badkamer en keuken. Hier slapen we twee nachten.
De verhuurder blijkt een Nederlander te zijn, die twee jaar geleden naar Noorwegen is verhuisd.





Het uitzicht is hier prachtig. En het is lekker rustig. We zitten lekker buiten met een kopje koffie.




Woensdag 28 juni: Larvik

Vandaag hoeven we geen spullen in te pakken, want we gaan morgen pas weer verhuizen. We maken er een rustig dagje van.

Via een slingerweg (met caches natuurlijk) rijden we de eerste 10 km richting Larvik. In het begin is de weg smal, parallel aan de rivier. Later is de weg breder, tussen mooie groene velden door.



In het dorpje Kvelde gooien we de benzinetank weer vol en steken we de rivier over, om aan de andere kant met een snellere weg naar Larvik te rijden.



Larvik is de geboortestad van Thor Heyerdahl, die in de vorige eeuw onderzoek deed naar overeenkomsten tussen bijvoorbeeld eskimo's en inca's. Hij reisde o.a. met het beroemde zeilvlot de Kon-Tiki.

Larvik is een havenstad net veerdiensten naar Denemarken, maar we weten niet of Larvik een mooie stad is. We verwachten veel oude houten huizen, zoals op de route tussen Kristiansand en Stavanger, maar dat valt tegen. Het centrum zou ook gewoon een Nederlandse stad kunnen zijn, maar dan met wat hoogteverschillen.



We lunchen op een terras, het weer is prachtig. Verder zijn we hier vrij snel uitgekeken.

Om twee uur rijden we in Hvarnes weer de heuvel op naar ons onderkomen, een van de huizen op onderstaande foto.



Als om vijf uur de moeder en drie kinderen thuiskomen, is het gedaan met de rust, want er wordt stevig rondgestampt op de houten vloer boven ons hoofd.


Donderdag 29 juni: naar His

We verplaatsen vandaag weer een stukje richting Kristiansand. De dag begint met mooi weer. We rijden via het stadje Skien. Daar willen we de eerste sluizen van het 100 km lange Telemarkkanaal bekijken, maar dat is allemaal minder spectaculair dan we hoopten.
We rijden door naar Porsgrunn. Hier staat een grote porseleinfabriek. Men zegt dat 75% van de Noren servies in huis heeft dat hier gemaakt is. In de fabrieksoutlet is veel fraais te zien, maar 22 euro voor een beker vinden we niet goedkoop.



Op een parkeerplaats richten we het lunchbuffet in, in de kofferbak. Eenvoudig, maar effectief.



Het begint te regenen. We nemen nu voornamelijk de snelweg, waarvoor vaak stukken uit de bergen zijn gehakt, zodat er geen bochten in de weg zitten.
Hier en daar stoppen we voor een foto of een cache.



Een van de caches hangt magnetisch, hoog in een lantaarnpaal. Met onze cachehengel trekken we hem omlaag en na het loggen schuiven we hem op dezelfde manier weer omhoog.



We hebben voor één nacht een hutje geboekt op de Nidelv camping in His. Of misschien is het 'op His', want het is een van de schiereilanden van de rafelige Noorse kust.

Het hutje is klein en smoezelig. Vieze, niet passende matrassen en nog viezere kussens. Gelukkig hebben we onze eigen slaapspullen meegenomen.
Het hutje heeft een eigen wc en twee kookplaatjes. Niet bepaald een aanrader.




In het aangrenzende hutje is kennelijk de opslagruimte van het restaurant. Personeel loopt er voortdurend in en uit, steevast gevolgd door een harde knal van de deur. De boenkeboenke-muziek lijkt maar niet te stoppen, totdat het om half tien opeens stil is. Het restaurant is gesloten.

De matrassen zijn zo dun, dat we bijna op houten planken slapen.


Vrijdag 30 juni: naar Mosby

Onze laatste overnachtingsplek is in de buurt van Kristiansand, waar ons rondje Noorwegen twee weken gekeden begon. Het is een mooie dag. Een deel van de reis gaat weer over de uitgehakte snelweg die van Oslo naar Kristiansand loopt.





Bij een van onze stops hebben we uitzicht tot op de zee, waaroverheen we zondagavond zullen terugvaren.



We hebben veel tijd, want we kunnen pas om 3 uur ons gereserveerde huis in. Daarom zoeken we nog wat extra caches.





De komende twee nachten slapen we in dit complete huis met twee badkamers. De eigenaar is zelf op vakantie. De schoonmaker is net klaar en we maken nog even een praatje.

De buren spreken Afrikaans. Baaie lekker.





Het huis is inderdaad heel groot. En we krijgen er gratis de twee katten bij, die hier wonen.





Wij houden niet zo van katten, dus zullen we onze slaapkamer goed dicht houden.


Zaterdag 1 juli: Kristiansand

We gaan naar Kristiansand. We zijn al verschillende keren hier met een veerboot vertrokken en aangekomen, maar nooit hebben we het stadje bekeken.

In de winkelstraten is het aardig druk, maar voor zaterdagse begrippen valt het best mee. Vooral als je bedenkt dat dit weekend op een nabijgelegen strand een muziekfestival plaatsvindt.



Bij een bakkerij doen we een bakje koffie met iets erbij. Ze hebben hier een lekkere glutenvrije appelmuffin. Dat kan dus best bij een bakker, maar bij Nederlandse bakkerswinkels zie je bijna nooit glutenvrije baksels.



De putdeksels van Kristiansand hebben een mooi reliëf, net als de deksels in Bergen.



We lopen langs de haven waar we morgenmiddag zullen inchecken.





De rest van de middag doen we het rustig aan. We sorteren onze bagage vast wat, zodat we op de boot weinig tassen hoeven te dragen.

De katten krijgen een blikje voer uit hun eigen voorraadkast, zodat ze nog lang aan ons zullen denken.




Zaterdag 1 juli: Kristiansand

We gaan naar Kristiansand. We zijn al verschillende keren hier met een veerboot vertrokken en aangekomen, maar nooit hebben we het stadje bekeken.

In de winkelstraten is het aardig druk, maar voor zaterdagse begrippen valt het best mee. Vooral als je bedenkt dat dit weekend op een nabijgelegen strand een muziekfestival plaatsvindt.



Bij een bakkerij doen we een bakje koffie met iets erbij. Ze hebben hier een lekkere glutenvrije appelmuffin. Dat kan dus best bij een bakker, maar bij Nederlandse bakkerswinkels zie je bijna nooit glutenvrije baksels.



De putdeksels van Kristiansand hebben een mooi reliëf, net als de deksels in Bergen.



We lopen langs de haven waar we morgenmiddag zullen inchecken.





De rest van de middag doen we het rustig aan. We sorteren onze bagage vast wat, zodat we op de boot weinig tassen hoeven te dragen.

De katten krijgen een blikje voer uit hun eigen voorraadkast, zodat ze nog lang aan ons zullen denken.




Zondag 2 juli: terugreis

We kunnen rustig aan doen vanochtend, want om pakweg 2 uur kunnen we inchecken bij de veerboot. We hoeven alleen nog wat Noorse dingen te kopen voor thuis, zoals spuitflessen met jam en ronde broodjes (met en zonder gluten). Maar o ja, het is zondag en dan zijn bijna alle winkels dicht. Ergens tussen huisje en boot was een kleine Joker supermarkt open, maar die had niet onze favoriete glutenvrije broodjes.

Zo'n 8 km ten westen van Kristiansand is een grote Kiwi-winkel open en daar kopen we de hele voorraad. Houdbaar tot oktober.



Dan naar de boot en inchecken, wachten, stukje rijden, wachten, enzovoort. We hebben er mooi weer bij.





Om ongeveer 3 uur staat de auto op het cardeck en kunnen we met onze nachtspullen naar hut 8717.



Als we onze spullen in de binnenhut hebben gezet, drinken we wat in het restaurant met uitzicht op de haven waar we gisteren nog een paar caches gevonden hebben.





Bij vertrek van de boot wordt aangekondigd dat het een wilde rit zal worden met windkracht 8. Een uur later zien we metershoge golven en opspattend water tot boven de ramen van het restaurant.



Als we een dure hamburger gegeten hebben, gaan we terug naar de hut, althans: dat is het plan, maar een hevige golf zorgt ervoor dat Map haar evenwicht verliest en landt op haar linkerknie, die direct helemaal opzwelt.

De medische staf schiet te hulp. Terwijl de knie wordt verbonden en gekoeld, slaat bij Pap de zeeziekte toe. We zullen de details besparen, maar in de uren die volgen zijn bij ons allebei de hamburgers en frietjes in dubbele porties uitgestapt.

Het is een helse avond. We worden met een rolstoel naar de hut gebracht. Daar sputteren we nog wat na boven zakjes en toiletpot en om pakweg 10 uur vallen we in slaap. De scheepsarts is nog een keer ter controle langsgeweest.

Na middernacht wordt de zee rustiger. Om acht uur staan we op. Even opfrissen onder de douche en dan naar een rustig zitje in een van de restaurants, wachten totdat we naar de auto kunnen gaan. De knie is paars, dik en pijnlijk, maar Map kan erop staan.


Update
De knie is zwaar gekneusd, maar er is niets gebroken. Het is nu twee maanden later. Annette heeft de afgelopen weken vaak gebruikgemaakt van een wandelstok, maar dat hoeft nu niet meer. Fietsen gaat nog niet, maar we hebben goede hoop dat ze dat over enkele weken weer kan.




eerste berichteerste berichtvorige bericht27-06-2023
© M. van Toll