Vakantieverslagen van de familie van Toll

The Codswolds

Nog meer Cotswolds

Ivinghoe

27-07-2023

Nog meer Cotswolds

Donderdag 27 juli: weverij
Toen we gisteren in Filkins waren, zagen we daar borden 'Cotswold Woollen Weavers'. Omdat we druk waren met garages, zijn we er toen niet gaan kijken. Vandaag beginnen we met een bezoek aan dat terrein. Er is van alles te zien. Allereerst een oude weverij en heel veel mooie dekens en doeken voor nog mooiere prijzen. Maar kijken is gratis.

Op de zolder zien we een bonte verzameling van oude en nieuwe voorwerpen, zoals vergrootglazen, zandlopers, puzzelkubussen, boeken en glaswerk.
In een ander gebouwtje kun je koffie, thee en allerlei cakes nuttigen.

De tuin tussen alle gebouwtjes is fleurig verzorgd. Er staan ook beeldhouwwerken van dieren, mythische figuren en er is er eentje die erg lijkt op Willem-Alexander.

In het achterste gebouw is de beeldhouwer aan het werk. Hij legt ons uit dat hij werkt met Bath stone, een soort kalksteen uit de omgeving van Bath. Er is een strook met deze steensoort, diagonaal door Engeland, die 150 miljoen jaar geleden een kustlijn was, waar schelpen aanspoelden.
Hij vertelt enthousiast over de vele varianten kalksteen en laat ook de fossielen zien die hij soms aantreft.

Na dit leuke uitje rijden we naar Witney voor een labcache, o.a. bij deze 700 jaar oude kerk.

We doen boodschappen bij een grote Sainsbury's. Leuk dat er zoveel keus is, maar wat een crisisgekte bij de kassa. De zelfscankassa's in Engeland zijn waarschijnlijk uitgevonden door een achterdochtige autist. Je moet alle boodschappen eerst rechts van de scanner neerzetten. Daarna scan je de artikelen een voor een en je moet ze op het wegende plateau links neerzetten. Pas daarna is de scanner weer bereid om één artikel te scannen. En waag het niet om ondertussen de gescande spullen in een tas te doen, want dan is de kassa geblokkeerd. Er zijn pakweg 15 van die zelfscankassa's en iedereen wacht bij een hekje totdat een ordinair schreeuwende medewerkster roept dat er een kassa voor 'cash' of voor 'card' beschikbaar is. Dat kan iedereen natuurlijk zelf ook wel zien, maar dan zou die schreeuwende heks niets te doen hebben.
Wat is het buiten dan weer lekker rustig...

Vrijdag 28 juli: roofvogels
Vandaag gaan we naar Batsford. Het is bewolkt, maar er is voorlopig geen regen voorspeld.

We zoeken een cache bij de plaatselijke kerk.

Daarna rijden we naar Cotswold Falconry Centre, een roofvogelcentrum met 150 uilen, buizerds, gieren, valken en arenden.

In een van de hokken zien we een secretarisvogel, die we in het Krugerpark in het wild hebben gezien. Je ziet nu z'n lange poten niet, maar hij is 1,40 meter als hij staat. Vandaar dat hij destijds brutaal door het autoraam kon kijken.

Na een halfuurtje rondkijken krijgen we een vliegdemonstratie met een buizerd, een valk en een uil.

Als we weer op de camping zijn, begint het druk te worden. Aan het eind van de middag staan we absoluut niet meer alleen op het veld.

Ook de andere velden groeien vol, want morgen en overmorgen is zo'n 500 meter verderop een groot gratis popfestival, het Riverside Festival. We houden de adem in...

Zaterdag 29 juli: Oxford?
Vandaag hebben we een universiteitsmuseum van Oxford op het programma gezet. Na een halfuur rijden we in Oxford, of nee: we staan in de file in Oxford. De parkeerplaatsen zijn vol of onbereikbaar en na een tijdje aanschuiven zijn we zo ver van het museum verwijderd, dat we het plan omgooien. Hoe komen we zo snel mogelijk uit deze verkeerschaos?

Nog eens een halfuur later zijn we uit de stad en weten we dat dit een slecht plan was. Misschien vanwege de zaterdag, of de vakantie, of gewoon omdat je de auto buiten de stad moet neerzetten.

Via een paar kleinere dorpen, twee caches en de Sainsbury's van Witney komen we weer bij onze camping. We zien een weiland vol geparkeerde auto's vanwege het muziekfestival. Op de camping horen we de muziek wel, maar het is niet oorverdovend. Bovendien is het vaak zelfs wat melodieus. Valt dus wel mee.

Geen foto's van vandaag. Morgen nieuwe kansen, maar niet meer in Oxford.

Zondag 30 juli: Cirencester
We staan nu een week op deze camping. Sinds eergisteren staan de velden vol met tenten, campers, busjes en caravans. Veel mensen, die allemaal gebruik moeten maken van de 2 herendouches, 2 damesdouches en 1 familie-/gehandicaptendouche. Dat is al krap, maar als dan ook nog eens twee douches geen warm water hebben en twee andere een slechte afvoer en lamme douchekop, dan blijft alleen nog de familiedouche over.
We staan vroeg op, zodat we om 7 uur de familiedouche kunnen gebruiken. Nee! Ook die krijgen we niet aan de praat. Voor het eerst sinds de verkennerstijd gaat Martin koud douchen. Annette worstelt met de lamme douchekop.

Later op de ochtend spreken we de nog altijd goedlachse hippie die in z'n eentje deze camping draaiend houdt. Hij doet goed z'n best: 'Ja, er waren de afgelopen dagen meer mensen die zeiden dat de douche koud was. Toch even zoeken... hier staat nóg een boiler, o die staat uit. Er is zeker een hark tegen de schakelaar gevallen.' Klik, opgelost.

We gaan vanochtend naar Cirencester, een stadje dat in de Romeinse tijd na Londen de belangrijkste stad was op het Britse eiland. Er zijn nog resten van de oude stadsmuur.

We lopen een paar kilometer door het park en de hoofdstraat en vinden zo de antwoorden voor een labcache.

In het centrum staan middeleeuwse huizen en een kerk die zo uit de tijd van Robin Hood kan komen.

In een tuinmuur achter de kerk vinden we de plaats van een cache, die regelmatig verdwijnt. We laten een eigen logpapiertje achter.

Intussen is het flink gaan regenen. We eten een broodje en gaan terug naar de camping, die tot onze verbazing vrijwel leeg is. Dit blijkt elk weekend zo te zijn: twee nachten overvol, daarna is het weer rustig. Er is nog wel het geluid van het popfestival, waar momenteel het betere schreeuwwerk begonnen is. Nog even doorbijten.

Maandag 31 juli
Annette krijgt lekker veel feliciterende appjes en telefoontjes. Ze is jarig. We maken er een rustige verjaardag van.

Vandaag gaan we naar Woodstock. Dit is niet plaats van het beroemde muziekfestival in 1969, maar de kans is groot dat het Amerikaanse dorp wel genoemd is naar dit plaatsje in de Cotswolds.

We beginnen met een korte wandeling aan de rand van het dorp.

Daarna drinken we koffie met een iets te zoet verjaardagstaartje en lopen we een route door het centrum aan de hand van een labcache. Woodstock is een oud stadje met mooie, scheefgezakte huizen en een vreemde schandpaal met zitbank en plaats voor vijf benen.

Onder de dreigende lucht is het toch een fleurig stadje.

Via Wootton en Chipping Norton komen we weer terug bij de camping, die nog steeds vrijwel leeg is.

Dinsdag 1 augustus: Broadway
Het is mooi weer. Vandaag maken we ons laatste uitstapje in de Cotswolds. We gaan naar Broadway, in het noordwesten. Het is een mooi, oud stadje. Vooral de klok aan het Trinity House trekt onze aandacht. De klok werd geplaatst bij het jubileum van Koningin Victoria 1887.

We hebben helaas geen gereedschap bij ons om de klok los te schroeven.

Na een lekker broodje gaan we naar de Broadway Tower, een toren op een heuvel buiten het stadje. Hiervandaan kun je bij helder weer 13 graafschappen zien. Wij zien vooral een overvolle parkeerplaats en honderden mensen die naar en van de toren lopen. Daarom maken we even een foto uit de verte.

Om 3 uur zijn we terug bij de caravan en maken we er een rustig middagje van, ondanks de kudde abnormaal gillende verwende Engelse kleuters op het naastgelegen terrein.

27-07-2023