eerste berichteerste berichtvorige bericht13-07-2012volgende berichtlaatste berichtlaatste bericht


Køge en krijtrotsen

Donderdag wagen we het er weer op. We pakken de fiets en rijden richting Køge, een stadje ten zuiden van Kopenhagen. Maar weer gebeurt het: de blauwe lucht wordt verdreven door donkere wolken en na een half uur zijn we al behoorlijk nat. Daar worden we misschien hard van, maar niet vrolijk. We gaan terug naar de camping en ruilen de fietsen om voor een auto.

De weg naar Køge is lang en saai. Goh, je zult het moeten fietsen. Het lijkt af en toe op een Pools of Zuid-Afrikaans buitenstedelijk winkelgebied. Maar als we het stadje indraaien, zien we kleurige huizen en een mooi dorpsplein.


Køge


We stappen uit en kopen eerst twee paraplu's, want die hebben we bij de caravan laten staan. In een mooi oud gebouw is het Køge-museum. Als je niet gaat kijken, ... Het is een bonte verzameling van voorwerpen uit de steentijd, 17e, 18e en 20e eeuw.


Køge-museum


In een restaurantje met gratis wifi doen we een lunchhapje en zo komen we terug bij de auto. O, hadden we de parkeerkaart moeten neerleggen dan? Bijna alle Denen zijn soepel en vriendelijk, maar de parkeerpolitie is waarschijnlijk in Nederland opgeleid.

We gaan er snel vandoor, op zoek naar Kirstens quiltwinkel in de buurt van Roskilde. Bij afslag 8, waar onze Vlaams sprekende Tomtomdame de snelweg wil verlaten, is de weg gerenoveerd. Na afslag 7 komt 9 en daarna een kleine puzzeltocht, maar we hebben de winkel gevonden. Gesloten, dat dan weer wel. Alleen op vrijdag en zaterdag een paar uur open.

In een dorp op de route terug is een andere quiltstoffenzaak en deze is wel open: Patchwork Huset. Annette vindt er wat ze zoekt en we gaan terug naar ons huisje op wielen. De natte dag eindigt met een zonnetje en veel wind.


Krijtrotsen
Vrijdag is onze laatste dag hier in Greve Strand, op camping Hundige Strand. Wat hebben we in deze hoek van Denemarken nog niet gezien? Een heleboel natuurlijk, maar we zijn vooral benieuwd naar de krijtrotsen. We kennen ze van Engeland en Frankrijk, maar het is heel verrassend dat Denemarken ze ook heeft. De mooiste liggen op het eiland Møn, hier ruim 70 km vandaan. Maar dichterbij, bij Faxe (of Fakse) is een interessante variant. Daar gaan we heen.

In Faxe is een geologiemuseum dat veel laat zien over de kalk- en krijtgrond in deze regio. Best interessant. Fossielen zijn het bewijs dat hier ooit koraal op de zeebodem leefde en dat de aangegroeide kalklaag allerlei zeedieren en schelpen heeft ingepakt.


Fossielen: versteend koraal


Dat komt nu allemaal tevoorschijn, o.a. in de enorme kalksteenafgraving naast het museum.


kalksteengroeve


Het is een destructief beeld: graafmachines en vrachtwagens veranderen de groene natuur in een wit, levenloos maanlandschap. Is dit niet net zo erg als het kappen van regenwouden? De natuur komt hier nooit meer terug, toch?


kalksteengroeve


Faxe is een belangrijke nederzetting van kalkverwerkende industrie. Iets verderop, aan zee, is de haven die jarenlang gebruikt werd voor de export van de stenen.

We rijden door naar Rødby en - iets hogerop - Højerup. Hier is een 41 meter hoge klif, Stevns Klint, die af en toe verder afbrokkelt doordat hij aan de onderkant door de zee wordt uitgehold. Een kerkje is in de vorige eeuw gedeeltelijk omlaaggestort.


Het kerkje waarvan een deel omlaaggestort is.


Vlakbij is het 'Stevn Museum' dat bij nader inzien weinig met deze locatie te maken heeft. Er zijn oude gereedschappen, voertuigen, speelgoed, meubels, ingefleste schepen, kortom: een allegaartje.


Stevn museum


Het is de hele dag al prachtig weer. We zien door onze zonnebrillen de zee, de krijtrotsen en het gehalveerde kerkje.

's Middags gooien we nog even wat vlees en groenten op de barbecue en daarna bereiden we ons voor op de reis naar Noord-Jutland: we hangen de fietsen weer op de caravan en breken de luifel af. Morgen kunnen we er snel vandoor.

eerste berichteerste berichtvorige bericht13-07-2012volgende berichtlaatste berichtlaatste bericht
© M. van Toll