Vakantieverslagen van de familie van Toll

In etappes naar Hirtshals

Van Kristiansand naar het westen

Bergen en dalen

Via Larvik naar Kristiansand

17-06-2023

Van Kristiansand naar het westen

Zaterdag 17 juni

De camping in Hirtshals staat vol met campers. Omdat hier niet veel douches zijn, staan we vroeg op. Er is om half 7 al bedrijvigheid in het toiletgebouw, maar nog geen wachtrijen. Terwijl we ontbijten en ons hutje opruimen, komt de uittocht al op gang.

Een deel van de campers is gisteren uit Noorwegen aangekomen en reist nu naar het zuiden. Andere kampeerders zullen straks gelijk met ons naar Noorwegen oversteken.

Maar eerst nog even een Deens geo-event, genaamd 'Meet & Greet: Pap en Map in Hirtshals'. We rijden om 9 uur de geplande parkeerplaats op, niet wetend of er überhaupt iemand zal komen. Dat wordt al snel duidelijk, want naast ons stopt een auto met een amicaal zwaaiend koppel. Het zijn twee Denen, die moeilijk te verstaan zijn, maar ach, we brabbelen af en toe wat terug. We zijn immers heel goed in socializen....

Na een half uur is het event voorbij en doen we een bakkie in de enige koffietent die open is. Bij de supermarkt kopen we een paar flesjes fris voor op de boot.

Half 11. Het is heet, 30 graden, en we staan in de brandende zon te wachten voor de boot. Je weet nooit of het boarden over 5 of 50 minuten begint, dus blijf je maar in de auto.

Om 12 uur zitten we comfortabel in een rustige, koele ruimte. Een kwartier later varen we de haven van Hirtshals uit.
We hebben voor een tientje p.p. een luxe stoel gereserveerd in een koele en bovenal rustige ruimte. Dat is het echt waard. We halen een keer koffie in het rumoerige restaurant en genieten van de rustige overtocht. Na 3,5 uur komen we aan in Kristiansand.

Op weg naar de camping waar we een huisje besproken hebben, zien we dat er veel nieuwe wegen en tunnels zijn aangelegd. Onze (pas bijgewerkte) Renault-navigatie begrijpt er niks van, maar Google Maps is geheel op de hoogte. We doen wat boodschappen bij de REMA1000 in Ime en gaan naar de Sandnes Camping in Mandal.

Echt meteen Noorwegen. Lekkere ongedwongen kneuterigheid tussen de bergen. Het huisje met keuken en wc heeft een wat onhandig trapje voor artroseknieën, maar we hebben het leuk.
Het was een lekker, ontspannen dagje met weinig autokilometers.

Zondag 18 juni: naar Hauge

We rijden verder naar het westen. Het landschap is prachtig: spiegelgladde meren, steile kale rotswanden, veel tunnels en vandaag ook veel haarspeldbochten.

In Flekkefjord lopen we een rondje door het oude centrum met witte houten huisjes. Deze wijk wordt ook wel Hollenderbyen genoemd, 'Holland dorp'. In de 18e eeuw kochten houthandelaren hier hout voor o.a. de bouw van Amsterdamse huizen.

De weg door de bergen is af en toe nogal smal. Duitse campers passen daar dan nét doorheen, maar niet als er ook nog tegenliggers zijn. Dan kan het lang duren.

Omdat het zondag is, zijn alle winkels gesloten. We hebben genoeg brood en beleg, dus dat wordt het menu. We hebben een glutenvrije versie gevonden van onze favoriete ronde haverbroodjes. Ze zijn goed te eten, ook zonder de broodrooster die op de verpakking wordt aangeraden.

We hebben een huisje op de Bakkaåno Camping bij Hauge. Er zijn vijf van deze huisjes en we mogen kiezen. Er staat er eentje in de schaduw, dus die keus is snel gemaakt. Zo te zien zijn er ook stroompalen voor kampeerders, maar om 20.00 uur zijn wij nog steeds de enige gasten hier.

Er lopen schapen op het veld, rinkelend met hun bellen, zoals Oostenrijkse koeien.

Maandag 19 juni: naar Stavanger

De route van vandaag volgt zo'n beetje de kustlijn naar het westen. Omdat de winkels weer open zijn, kopen we in Hauge wat spullen voor de lunch.
We rijden langs strak spiegelende meren en adembenemende vergezichten. Soms lijkt het wel een fantasieschilderij, maar het is écht!

In Egersund lopen we door het oude centrum en doen daar een bakkie. Er staan hier weer erg mooie houten huizen.

De kuststrook maakte in de Tweede Wereldoorlog deel uit van de Atlantic Wall, de verdedigingslinie van de Duitsers. Er zijn nog steeds bunkers en uitkijkposten in de rotsen langs de kust.

In de buurt van Brusand zien we lange rijen betonblokken, die door de Duitsers zijn geplaatst om tanks tegen te houden. Deze blokken worden 'Hitlers tanden' genoemd (Hitlertennene). Daar ligt natuurlijk ook een cache.

Op een mooi rustig plekje houden we lunchpauze met broodjes uit de kofferbak.

We rijden naar Stavanger, waar we de komende twee nachten in een appartement slapen. De wasmachine draait al snel op volle toeren.

Dinsdag 20 juni

Vandaag even een rustig dagje. We blijven in Stavanger.
Ons appartement is heel klein en warm. Na een kleffe nacht gaan we lopend naar het oostelijke oude centrum, dat bestaat uit een paar mooie straten met houten huizen. In de Fargegaten (kleurstraat) hebben alle huizen vrolijke pastelkleuren, waardoor de straat een toeristische trekpleister is.

Er zijn wat kleine caches verstopt achter elektrakastjes en regenpijpen.

Bij de haven zien we een enorm cruiseschip binnenvaren. Op deze Anthem of the Seas is plaats voor 4900 passagiers. Het ziet ernaar uit dat deze straks allemaal in het oude centrum rondlopen.

We eten een broodje in het appartement en doen een korte middagtuk. Gewoon, omdat het kan. 's Middags gaan we nog even met de auto langs een paar bezienswaardige plekken in het westelijke oude centrum, aan de andere kant van dat grote schip.

Hier zijn ook weer veel oude houten huizen, maar nu allemaal wit, zoals we dat in veel andere kuststadjes ook gezien hebben. Overal staan bloemen en planten voor de deur. De zojuist toegestroomde toeristen van het schip bewonderen de bloemenpracht en fotograferen elkaar bij ieder huis.

Het is nog steeds warm en klef. Er zijn een paar druppels regen gevallen. De donkere wolken in de verte hebben hier niets gebracht, tot nu toe.

17-06-2023