eerste berichteerste berichtvorige bericht10-08-2014volgende berichtlaatste berichtlaatste bericht


Vancouver (5 nachten)

De boot naar het Vancouver vertrekt op oneven uren. Het is zo'n drie kwartier rijden naar de haven. We staan vroeg op, zodat we de boot van 9 uur kunnen halen. 



Alles loopt volgens plan. De boot vertrekt mooi op tijd en baant zich kronkelend een weg tussen de vele eilanden door. Het is prachtig weer. De overtocht duurt anderhalf uur.



Na aankomst op het vasteland is het nog een halfuurtje stadinwaarts rijden naar ons hotel Rosedale on Robson.

Nu gaat alle bagage uit de auto mee naar onze kamer op de twaalfde verdieping, want over een uur nemen we afscheid van onze auto. We leveren hem in bij het verhuurbedrijf om de hoek. Dag auto, je hebt ons fijn pakweg 4000 km rondgereden door Canada. Vanaf nu zijn we aangewezen op onze benen en openbaar vervoer.

We verkennen de straten rondom het hotel en lopen alvast even naar het conferentiecentrum (een soort RAI) waar Wouter dinsdag een dag gaat rondstruinen.




Maandag
Het 'downtown' centrum van Vancouver is een groot eiland. Drie weken geleden waren we in een zuidelijker deel van de stad, maar nu hebben we vijf nachten een hotel in Downtown.

Vandaag gaan we met de bus naar het westen van dit eiland. Daar verhuren ze fietsen waarmee je in Stanley Park kunt fietsen. 
Helaas laat Wouter z'n pet in de bus achter, zodat we eerst een kwartiertje in de telefonische wachtrij van de gevonden voorwerpen staan. Misschien komt de pet nog boven water.



Nu fietsen uitzoeken en de verplichte helm op. 



Het fietspad is eigenlijk een grote cirkel rondom het park met, net als in New York Central Park, een verplichte rijrichting.



Het is nog altijd warm en zonnig. Op de fiets waaien we lekker uit. 











Terug in de straten komen we een aanstekelijk lachende beeldengroep tegen.  



We lopen terug naar het hotel.






Dinsdag
Wouter gaat naar de grafische conferentie. Annette en Martin lopen naar Chinatown. Voor het eerst sinds Revelstoke regent het weer een beetje. Het is er niet frisser door. Nog steeds ruim 25 graden.



Chinatown valt een beetje tegen. Geen vrolijke uitstallingen voor de winkels en veel armoede. Bedelaars ook. 



Een wijkje verderop is Gastown. Hier wisselen armoe en rijkdom elkaar af. Er zijn leuke winkelstraten en een atoomklok. Deze klok is nog geen veertig jaar oud, maar is bijzonder, omdat hij door stoom wordt aangedreven  op de kwartieren fluiten vier stoomfluiten de melodie van de Big Ben.



Nu naar de uitkijktoren van 177 meter. 



Het is niet het hoogste gebouw van de stad, maar je kunt er wel ver kijken.









Genoeg gelopen. Nu zo rechtstreeks mogelijk terug naar het hotel.



's Avonds gaan we (dankzij de stempel van vanochtend) nog een keer de toren op, want dan ziet de stad er heel anders uit. Nu met Wouter, die een hoop interessante dingen heeft gezien op Syggraph 2014. Gelukkig is de regen in de loop van de dag gestopt. 






Woensdag
Maar de woensdag begint met flink veel regen. We gaan daarom naar Granville Island, een kleine wijk aan de overkant van het water ten zuiden van het centrum. De bus ($ 2,75) stopt er vlakbij. 

Op dit eiland is een grote overdekte markt met heel veel lekker eten. Er zijn ook leuke winkels met souvenirs en artistieke hebbedingetjes.







Morgenavond komen we hier nog eens terug, want dan is er een theatersportvoorstelling, zoiets als de Lama's of Op sterk water.

Donderdag
Op onze laatste hele dag in Vancouver is het weer droog. Het is bewolkt, maar dat is geen probleem voor een bezoek aan Capilano Park and Suspension Bridge. Met een shuttlebus gaan we aan de westkant van het Stanley Park de brug over. Aan de overkant is Capilano River. Deze stroomt door een diepe kloof waaroverheen een spannende hangbrug een topattractie is. 



De brug is 137 meter lang en hangt 70 meter boven de rivier.





Het park heeft ook wandelbruggen door de boomtoppen van het regenwoud.







Verder is er een duizelingwekkende brug langs de rotswand, hier en daar met doorzichtige vloer.

De gratis shuttle brengt ons weer naar een straat dicht bij het hotel.



Terug in het hotel kunnen we weer wat foto's uitzoeken, verkleinen en uploaden. 



Wouter gaat nog eens naar de gevondenvoorwerpenafdeling van de busmaatschappij, maar tot nu toe is het petje niet gevonden.



's Avonds lopen we naar een aanlegsteiger waarvandaan een watertaxi ons naar Granville Island brengt. Dat gaat eigenlijk veel sneller dan de bus en de boot komt echt tot het eiland. Dat scheelt weer een eindje lopen.



Op de overdekte markt kopen we ieder een bord eten bij een kraam naar keuze. Van Aziatisch tot Mexicaans. Na een ambachtelijk ijsje en een langzame koffie is het tijd voor de theatersport-voorstelling Trip Improviser.

Fotograferen niet toegestaan, maar het is wel erg leuk. Soms lastig te volgen als de spelers een dialect nadoen, maar dat is eigenlijk ook wel weer grappig. De spelers laten zich inspireren door verhalen uit het publiek of door briefjes met korte zinnen die op het podium liggen. Zoals wij dat kennen van de Lama's en Op sterk water. Behalve de teksten van de spelers zijn ook de geluidseffecten en muziekfragmenten goed geïmproviseerd.

Terug met de watertaxi. Het is helaas gaan regenen.

Vrijdag
Vrijdagochtend is het weer droog. We moeten om 12:45 op het vliegveld zijn, dus hebben we alle tijd om rustig te ontbijten, voor het eerst in het restaurant onder het hotel. De andere dagen hebben we dat gewoon in de hotelkamer gedaan.

Tegen het eind van de ochtend lopen we naar een metrostation, hier heet dat de Skytrain, die ons voor een paar dollar per persoon naar het vliegveld brengt.



We maken de dollarmunten op in de wachtruimtes op het vliegveld en zien dan toch nog een beer, o nee: een man in een berenpak, die samen met een evengrote bever de jonge toeristen bezighoudt.



Rond 5 uur 's middags vliegen we over Vancouver.



Een paar uur later is het nacht en weer wat later komt boven Groenland de zon alweer tevoorschijn.



Na ongeveer 9 uur vliegen stappen we in Nederland uit het vliegtuig. Hier is het 11 uur 's morgens. Het duurt nog een paar dagen voor onze biologische klok accepteert dat we opstaan op het moment dat we in Canada juist naar bed gingen.


Canada weergeven op een grotere kaart

eerste berichteerste berichtvorige bericht10-08-2014volgende berichtlaatste berichtlaatste bericht
© M. van Toll