Vakantieverslagen van de familie van Toll

Scheve plek

Corbigny en kerkje

Waterval

Vézelay en zoute bronnen

Rommelmarkt en fietsen

28-04-2014

Corbigny en kerkje

De bakker komt elke ochtend om half 9 met een auto vol verse stokbroden en lekker 'pain de campagne'.

Het regent af en toe, zodat we de fietsen nog even laten staan. We gaan met de auto naar Corbigny. Vooral voor een paar boodschappen (zoals een fles Bourgogne en een pot paté), maar we zijn ook benieuwd naar het stadje. Er is een veelbelovend grote parkeerplaats bij de abdij, maar we zijn de enige parkeerders. Er is dan ook helemaal niets te beleven.

We rijden met een toeristische omweg terug naar Epiry. Het letterlijke hoogtepunt van de route is het 'Panorama de La Chapelle du Banquet'. Geen idee wat ons te wachten staat, maar we volgen de bordjes: een smalle weg omhoog verandert in een hobbelig karrespoor en wordt zelfs een bultig kuilrijk bospad. Omkeren is hier onmogelijk, dus we gaan dóór.

Opeens staat daar een piepklein kerkje, 15 meter lang en 7 meter breed.

Er staat een auto met aanhanger voor de deur en dat komt mooi uit, want deze is van twee mannen die het kerkje aan het restaureren zijn. Of we even binnen willen 'regarder'. Oui, dat willen we wel.

Binnen staan vijf of zes houten banken, waarvan er twee zojuist geplaatst zijn door deze mannen. Na een paar Franse woorden van Annette zijn ze er zeker van dat ze op ware snelheid in hun moedertaal over hun passie voor dit oude kerkje kunnen vertellen.

Vooral bij jaartallen verandert ons hoofd in een rekenmachine, terwijl het verhaal doorgaat over de restauratie, hoe ze het originele deurbeslag probeerden te behouden bij het vervangen van de houten voordeur en over de hoge kosten voor het onderhoud van de bosweg en het wandelpad.
Op 21 juni is hier een groot feest met eten, drinken en muziek. Zo lang kunnen we niet blijven.

Het uitzicht is prachtig. Je kijkt hier over verschillende heuvels heen naar het noorden, in de richting van Corbigny en Mhère.
De mannen gaan ervandoor met hun aanhanger.

Even later hobbelen wij ook weer het bospad af, om uiteindelijk weer op de weg langs de Yonne uit te komen.

Nu toch even stoppen onder de hoge bogen van het aquaduct. Wat een bijzondere akoestiek hier. Het dichtslaan van een autodeur klinkt alsof de boog zal instorten en tweestemmig zingen heeft algauw iets episch.

28-04-2014