Vakantieverslagen van de familie van Toll

Ruïnes in Dorset

Apen en army

Reus en kust

Cornwall

Lizard Point en Land's End

15-07-2011

Cornwall

Onze derde camping ligt in de zuidwestpunt van Engeland, tussen Falmouth en Helston. Van de 277 km gaan de eerste 70 erg langzaam. Smalle kronkelwegen met veel rotondes houden de boel flink op. Na Bridport waar we gisteren de cliffs beklommen, gaat het steeds gesmeerder.

We laten Dorset achter ons, rijden door Devon heen richting Cornwall. Na de drukke rondweg om Exeter kijken we uit naar een geschikte stopplaats voor koffie en een broodje. Het wordt weer een Little Chef, waarvan we al eens hadden ervaren dat ze met hun parkeerplaatsen niet op caravans rekenen. Gelukkig hoeven we nu niet achteruit de parkeerplaats af, maar er is toch niet op ons gerekend. Dan maar dwars over pakweg vijf parkeerplekken.

We hebben nog steeds een blauwe lucht en een warm zonnetje. Echt vakantie. De camping ligt er mooi bij. Afgezien van enkele bewoonde stacaravans zijn wij de enige gasten: we hebben het hele caravanveld voor onszelf. Het loopt wel allemaal scheef, dus kost het nogal wat moeite om de caravan waterpas te zetten. Links een wiel in een kuil, rechts een wiel op een stapel 'bananen'. Uitstappen is nu een acrobatenkunst, maar we staan recht.

Na de boodschappen bij Asda halen we de barbecue nog maar eens tevoorschijn. We horen dat het in Nederland heel slecht weer is met omgevallen bomen en ondergelopen tunnels. Hè wat vervelend.

Vrijdag

De dag begint zonder zon. Donkere lucht komt onze kant op en na het douchen is het buiten opeens aan het stuifregenen. Dat hadden we niet afgesproken!

Even nieuwe plannen smeden. In deze streek zijn weinig overdekte bezienswaardigheden. Er zijn wel tinmijnen, maar de folders wekken de indruk dat het vooral blije spectaculaire kinderparken zijn. Daar zijn wij nu even niet aan toe. Gelukkig klaart het een beetje op.

We gaan naar St. Michaels Mount, een berg in zee. Het wandelpad ernaartoe is bij vloed niet helemaal droog. Wij hebben geluk: het pad is begaanbaar.

Op het bergvormige eiland zijn wat woonhuizen en een kasteel dat we kunnen bezichtigen. Wel een hele klim om er te komen: het pad wordt een trap en daarna gewoon ruwe rotsen.

Kijk, een eierdopje voor oma!

De rest van de middag doen we rustig aan bij de caravan. We verplaatsen een zijwandje van de luifel zodat we wat minder wind en regen onder de luifel krijgen. En uit voorzorg spannen we een stormband over de luifel heen. We zitten hier zo dicht bij zee dat het weer erg snel kan omslaan. Er wordt een winderig en nat weekend voorspeld, maar dat zegt eigenlijk niets. Afwachten dus...

Zuid-Engeland 2011 weergeven op een grotere kaart

15-07-2011