naar Land's End en terug




eersteeerste terug vorige17-07-2011volgende verder laatstelaatste


Lizard Point en Land's End

Zaterdag begint met vieze stuifregen. Weersverwachtingen voor deze streek zijn moeilijk te geven, omdat op deze landtong zon en buien elkaar snel kunnen afwisselen. We rommelen wat bij de caravan, doen een was en gaan aan het eind van de ochtend richting het zuidelijkste puntje van Engeland: Lizard Point.





Het dorpje Lizard Town moet het duidelijk hebben van toerisme: veel restaurants en souvenirshops. Veel etalages laten donkere, marmerachtige voorwerpen zien, gemaakt van de lokale steensoort serpentijn. Er zijn momenteel niet veel toeristen en de winkels zijn ook niet allemaal open.

Na een eenvoudige lunch rijden we naar het echte Lizard Point over een smalle weg waar tegenliggers alleen kunnen passeren bij uithammen. We zien de grillige rotsen, schuilen in de auto voor een korte stortbui, lopen een stukje langs de steile cliffs en zien de vuurtoren in actie.

Via een paar andere spectaculaire uitzichtpunten en schattige dorpjes komen we in Helston bij een grote supermarkt. Even wat boodschappen doen en een rol ducktape kopen, want een van de luifelwandjes heeft wat extra steun nodig.

Op de camping zien we een bewoonde stacaravan en een kamperend gezin. Verder is het hier nog steeds uitgestorven. Zielig voor de eigenaar, maar wel lekker rustig.


Zondag

Het is stormachtig met buien, maar dat weerhoudt ons er niet van om vandaag naar het meest westelijke punt van Engeland te gaan: Land's End.

Als Cornwall de laars van Engeland is, dan bevindt Land's End zich aan het eind van de kromme grote teen die begint bij Penzance. De weg tot Saint Michael's Mount kennen we nog; Penzance ligt ietsje verderop. We volgen de kromme kustlijn langs het dorpje Mousehole: een haventje, steile straatjes en diverse koffietenten.





In een ervan strijken we neer. Het zit hier vol oudjes die zo te zien door een touringcar zijn gedumpt in Mousehole. De serveerster is diep in de stress nu alle tafeltjes bezet zijn. Ze loopt als een kip zonder kop spullen te verplaatsen.

Na wat grappige cadeauwinkeltjes gaan we weer de auto in en volgen we de kust naar Land's End. We zijn door de reisgidsen al gewaarschuwd voor het pretpark dat er is en misschien daarom valt het eigenlijk wel mee.





Het is geen lawaaikermis en je kunt met je rug ernaartoe de zee en de ruwe rotsen zien. Wie wil, kan hier een foto laten maken van zichzelf bij een wegwijzer waarop New York en je eigen woonplaats staan. De fotograaf heeft daar allemaal losse letters voor.



Op het echte uiterste puntje staat het First and Last House. Het waait hier flink, op het randje van de Atlantische Oceaan.



We rijden over een smalle slingerweg, soms in colonne achter een bus of camper, naar het noorden via St. Just naar St. Ives, waar we ons mengen tussen de vele toeristen. En dan te bedenken dat het hoogseizoen nog moet beginnen.



Met een iets snellere weg gaan we terug naar de camping de '24 uur per dag'-supermarkten zijn op zondag na 4 uur gesloten. Dat wordt dus noodgedwongen buiten de deur eten.

In Falmouth (dat wij steeds Vuilbek noemen) zien we 'carvery' bij een restaurant. Dat is een buffet waar een kok stukken vlees voor je afsnijdt. Het gaat wel strak georganiseerd volgens Engelse traditie: op aanwijzing van het personeel mag je erheen en moet je alles wat je denkt te gaan eten, op je bord laden, want het is niet gebruikelijk dat je nog een tweede keer naar het buffet loopt.


Zuid-Engeland 2011 weergeven op een grotere kaart

Maandag

Dit is onze laatste dag in het zuiden van Cornwall. Het weer is als vanouds: bewolkt en korte buien. We hebben genoeg gezien van de kust en gaan vandaag naar een stadje: Truro. We zijn er al eens langsgekomen en zagen toen de opvallende torens van de kerk van lichte, gelige steen.

In de buurt van die kerk vinden we een parkeerplaats. Het is een vreemde kerk. Je komt binnen via een kiosk en binnen zit een pianist klassieke moppies te oefenen. Buiten lijkt het erop dat een deel van de kerk is verdwenen omdat een eindje verderop een gebouw staat met dezelfde vormen. Onze reisboekjes geven geen nadere uitleg.





We shoppen wat, o.a. bij een gameswinkel met ook minder bekende en gebruikte DS-spellen. O ja, en een pluchen Angry Bird.


eersteeerste terug vorige17-07-2011volgende verder laatstelaatste


© M. van Toll