  | 23-08-2007 |  |
Terugreis en -blik
| vertrek | 07.00 uur aankomst | 17.30 uur afstand | 427 km weer | 25 graden, wisselend bewolkt
Vroeg op (half zes) en naar de boot. Uiteraard begon het daar weer met wachten in lange rijen auto's, caravans en vrachtwagens, maar om half acht was iedereen aan boord en begon de oversteek. De hoofdmotor was nog niet gerepareerd, want deze gold opnieuw als excuus voor een uur vertraging. Jammer, want vanuit Hirtshals wilden we nog wel tot Duitsland doorrijden.  We overnachtten op een fraai aangelegde camping Haithabu aan het water bij Schleswig (met een beetje draadloos internet, dus deze laatste pagina konden we ook op de website zetten). De camping ligt aan een drukke provinciale weg, waar op z'n Duits overheen geraasd wordt.  Camping | Haithabu, Schleswig Sanitair | schoon (radio op de toiletten) Prijs | EUR 21,00 exclusief douches Beetje internet. Hiervandaan is het nog ongeveer 600 km naar Utrecht. We hadden drie weken geleden de rustige A31 willen testen, maar die konden we toen niet vinden. Daarom hebben we het op de terugweg gedaan. Het was in kilometers een beetje verder, maar inderdaad - afgezien van de werkzaamheden in het noorden - was dit een lekkere route zonder grote steden. vertrek | 09.00 uur aankomst | 17.30 uur afstand | 605 km weer | 25 graden, wisselend bewolkt, meest droog Terugkijkend... Het waren drie hele mooie weken, we kampeerden op tien verschillende campings en reden in totaal 4730 kilometer. Het weer zat niet altijd mee, maar eigenlijk hebben we alles kunnen doen en zien wat we van plan waren. We hadden een paar onvoorziene tegenvallers: een lekke band aan het begin van de Trollstigen, ernstige rugklachten in Loen, maar ook dat loste zich op. We hadden veel plezier met z'n tweeën en wilden bij onze terugkeer in Kristiansand zó weer opnieuw koers naar Hamar zetten. Noorwegen is een prachtig land met veel bergen en kloven. Als je hier altijd woont, gaat dat wel vervelen, zo zei een worstenverkoopster in Geiranger. Maar dan ga je gewoon een poosje naar Oslo.
De zeven campings die we in Noorwegen bezochten waren meestal mooi gelegen, er was voldoende plaats (behalve in Kristiansand, de eerste dag in Noorwegen). We zagen veel seizoenplaatsen: caravans met voortenten en vlonders, vaak onbewoond. In Noorwegen was de vakantie al ongeveer voorbij toen wij er waren (augustus), gunstig voor de rust en ruimte. Verder viel ons op dat de Noren over het algemeen erg goed Engels spreken en heel bereidwillig zijn. De taal is grappig om te lezen: je herkent al snel woorden uit het Duits, Engels of Nederlands, maar als ze het spreken, is er nauwelijks een woord van te verstaan (maar misschien hebben we wel tien verschillende dialecten gehoord). Een paar vooroordelen over Noorwegen: * Het is er altijd slecht weer. Dat is niet helemaal waar, want we hebben ook stralend blauwe luchten gezien. * Noorwegen is een duur land. Dat is wel een beetje waar. Vooral vlees, verse groenten en sterke drank zijn duur. Maar melk, brood, frisdrank kosten ongeveer hetzelfde als in Nederland. Verder is er weinig verse groente in de winkel. * Je kunt nergens komen met de caravan. Dat is niet waar. Er kan veel, maar je moet de reis wel goed voorbereiden. Sommige wegen zijn voor caravans ongeschikt, wat op goede kaarten staat aangegeven. De maximum snelheid is 80 km/u, met of zonder caravan. In dorpen is de limiet 60 km/u of minder. Over het geheel betekent dit dat je niet snel opschiet. Reken voor een lange rit op gemiddeld 50 km/u, inclusief stops. De Noren houden zich aardig aan deze snelheden, rijden geduldig achter je aan en halen geen gekke inhaalcapriolen uit. |
| 23-08-2007 | |
© M. van Toll