  | 18-06-2017 |  |
Pello
Zondag 18 juni
Ook de tweede nacht in Sikfors hebben we goed geslapen. We raken kennelijk een beetje gewend aan het feit dat het de hele nacht licht is. De rolgordijnen houden veel licht tegen.
We krijgen weer een prima ontbijt. Dick en Nina brengen het in onze eetkeuken. Er zit zelfs een toetje bij: kladdkaka, een soort brownie met vanillesaus.
Het zelfgemaakte flinterdunne knäckebröd zit er ook weer bij. Het wordt gemaakt van rogge en water, maar niet - zoals wij dachten - dagelijks in kleine hoeveelheden. Nee, dit is zo goed houdbaar, dat Nina twee keer per jaar zelf een grote hoeveelheid bakt in een speciaal bakhuisje bij de boerderij. In een grote keukenla liggen de stukken op voorraad. We krijgen nog een stapeltje mee voor onderweg.
Het zijn twee heel vriendelijke mensen. Ze werken hard op hun boerderij en hebben nooit tijd voor meer dan twee dagen vakantie. Ooit hopen ze de boel te verkopen en dan gaan ze langer op reis. Bij ons zijn ze alvast van harte welkom.
We rijden om tien uur weg, naar Pello in Finland. Dit is 250 km rijden. De TomTom zegt dat dit vijf uur gaat duren, wat ons een beetje veel lijkt.
Het is alweer zonnig, 20 graden. Hoezo, slecht weer in Scandinavië? Niks hoor, het is hier uitstekend. Via Luleå rijden we ongeveer parallel aan de Oostzeekust naar het noorden.
Er hangen donkere wolken in de verte en als we aan het eind van de ochtend langs een woeste, brede rivier rijden, begint het zowaar te regenen. Een halfuurtje rijden we door de stromende regen. Bij Svartbyn eten we een stevige lunch, zodat we het vanavond lekker makkelijk hebben.
Het is weer droog. We gaan verder. Leuk om Rovaniemi op de borden langs de snelweg te zien. We waren daar in 2010 met Wouter. Rovaniemi ligt op de poolcirkel en is een toeristische trekpleister vanwege het huis van de Kerstman en het bijbehorende attractiepark.
Vandaag gaan we ook in Finland de poolcirkel over, maar iets westelijker. Het is geen spectaculaire attractie, maar er is wel een restaurant met een souvenirwinkel.
Om in Finland te komen, moeten we bij Övertornea de rivier Torne oversteken die de natuurlijke grens vormt tussen Zweden en Finland. Op dat moment verspringt de tijd op de TomTom een uur, want in Finland is het later. Aha, vandaar die late aankomsttijd.
In Pello vinden we ons motel al snel. De buitenkant ziet er afgebladderd en onverzorgd uit, maar de kamer met keuken, badkamer en sauna is prachtig.
We gaan in het dorp nog even op jacht naar wat caches en vinden er één.
In onze kamer eten we een kopje soep en het knäckebröd van Nina. We zitten nu ten noorden van de Poolcirkel. De zon gaat hier vandaag niet onder, maar hij is niet te zien. Misschien zit hij achter de wolken, of achter de Zweedse bergen aan de overkant van de rivier.
| 18-06-2017 | |
| © M. van Toll |