03-09-2016volgende berichtlaatste berichtlaatste bericht


Pontarlier

Zaterdag
De eerste etappe gaat van Utrecht naar Arlon (Aarlen) in België, vlak voor de grens naar Luxemburg. De snelweg bij Maastricht is nog steeds in aanbouw, de weg door Luik gaat voorspoedig en we zien algauw Ardenner heuvels, plaatsen als La Roche en Houffalize. Mooi weer, vakantie.

Op een parkeerplaats voorbij Luik weten we een Belgische cache te vinden.



Na al die Franse plaatsnamen is het verrassend dat bij de camping in Arlon alle teksten in het Nederlands zijn. Ook de kampeerders en de eigenaars zijn allemaal Nederlanders. Dit is echt een trekkerscamping. De plaatsen zijn ervoor gemaakt om de auto voor de caravan te laten staan.



Het is vier uur. Na ons stroomt het terrein vol met nog veel meer caravans die hier morgenochtend weer zullen vertrekken.



In de mooie, schone, ruime toiletruimtes klinkt bij de dames Franse muziek en bij de heren Frank Sinatra. Op een beeldscherm zijn foto's en filmpjes van respectievelijk Parijs en New York te zien. Thematisch badderen.



Wouter zet geen tentje op, maar slaapt vannacht in de caravan. Past makkelijk.

Zondag
Zondagochtend om 6 uur begint het opeens te regenen. Snel eruit, de kampeerstoelen in veiligheid brengen en dan ook maar meteen douchen en ontbijten.

Om negen uur rijden we weer, via Luxemburg naar het zuiden. Het weer blijft een beetje miezerig. We maken onze eigen verhalen van de borden en plaatsnamen langs de weg. Zo zijn 'Mirabelles de Lorraine' drie prinsessen die opgesloten zitten in een toren totdat de Chocoprins ze vindt dankzij de geur van hun zelfgebakken quiche. En bij de borden Lyon Nancy komt telkens een Amerikaanse vrouw tot leven die over Nancy the Lion vertelt. Who wants to go first?

De receptie van de camping in Pontarlier is gesloten, maar een vrouw die boven het gebouwtje uit het raam kijkt, zegt dat we een plek mogen uitzoeken en morgen aanmelden. De plekken op de terrassencamping zijn niet allemaal even groot. Driekwart van de plekken is beschikbaar en we vinden algauw een ruime plaats waar de caravan en het tentje passen.
Het regent weer een beetje, dus snel handelen. Geen voortent, maar de uitrolluifel.

Nu op zoek naar de Hyper-U die we in het dorp al gezien hebben. Na wat onbegrijpelijke omwegen zijn we er. Honderden auto's en heel veel mensen, maar niet vanwege de supermarkt. Die is namelijk dicht. Er is een soort rommelmarkt. Daar kun je niet van eten. Dus op zoek naar een alternatief. Dat wordt de Buffalo Grill. Lekker voer. Als de buikjes gevuld zijn, gaan we terug naar de caravan. Even het tentje van Wouter opzetten op een plastic vel, tegen de modder.

's Avonds redden we de wereld door een pandemie te bestrijden. Daarna kunnen we naar bed. Het regent de hele nacht.

Maandag
Als we opstaan, regent het nog steeds. Het tentje staat in een plas water, maar het water is wel buiten gebleven. Misschien zijn hier mooie bergen, maar vandaag zien we nog niet eens de toppen van de bomen. We doen wat boodschappen in de immense supermarkt.

In de caravan moet de voorkant van het kacheltje worden vastgezet met zojuist aangeschaft ijzerdraad. 's Middags vangt Wouter wat Pokémon in het dorp en we loggen een Franse cache.





Als het 's middags eindelijk droog is, verplaatsen we Wouters tentje naar een iets hoger plekje op onze standplaats. Uiteraard gaan we ervan uit dat het hier nu niet meer zal regenen.

Dinsdag
In de loop van de nacht trekt de bewolking weg. Tussen het gebladerte door zijn eindelijk sterren zichtbaar. De ochtend heeft een strakblauwe lucht.



We staan vroeg op, want vandaag is er markt volgens een pamflet in de afwasruimte.

We hebben wat broodjes besteld die om acht uur klaarliggen bij de receptie. Drie croissants en een klein bruin broodje. And for tomorrow? Ja, doe morgen maar hetzelfde. Five twenty. O, da's best wel prijzig. Na morgen doen we het zonder die broodjes.

In het dorp zoeken we de markt, maar zien niks. Nee, die is er op Jeudi. O, is dat niet dinsdag dan? Hm. Dan proberen we het donderdag nog eens.

Het is wel mooi weer. Het zonlicht voelt meteen warm aan. We zoeken nog een keer vergeefs naar de cache bij de stadspoort die we gisteren ook al niet konden vinden.



In een broekenwinkel koopt Wouter twee broeken voor weinig. Op weg naar de Super-U proberen we nog een cache te vinden bij een sporthal, maar het lijkt erop dat de Franse geocachers hun schatten anders verstoppen dan wij gewend zijn. Weet geen succes. Dan maar boodschappen doen en naar de caravan.





Een beetje hangen, pingelepongen bij de tafeltennistafel en dan is het tijd voor de hangmat.



We hebben het onderstel en de hangmat immers niet voor niets meegenomen. Als alle onderdelen uit de zak zijn, blijkt dat twee essentiële stangen nog in de schuur in Utrecht staan. Dat is iets te ver weg. Gelukkig staan hier ook bomen op de benodigde afstand. Zo komt het toch nog goed.



's Nachts om drie uur worden we wakker van loeiende wind. Spookachtig is het. De windvlagen zwellen aan vanuit de verte en eindigen met veel geklapper van de luifel en geschud van de caravan. Er is geen wolkje aan de lucht. Er is een prachtige sterrenhemel te zien. Het waaien duurt ongeveer een uur. Daarna is het windstil.

Woensdag
De luifel heeft het overleefd. We spannen wat extra scheerlijnen en een stormband voor als het nog eens gebeurt.

Vandaag gaan we even in Zwitserland kijken, gewoon omdat het kan. Lausanne is hiervandaan een uurtje rijden. En omdat we geen duur snelwegvignet willen kopen, duurt de rit over de A9 anderhalf uur.

Lausanne is een flinke stad. We parkeren in het centrum en lopen naar de rand van het Meer van Genève. Het is een uurtje zigzaggend afdalen door de straten van Lausanne. Veel grote gebouwen, schoon, veel hoogteverschillen, trappen, liften en loopbruggen.





Wouter vangt wat bijzondere Pokémon-beesten die hij in Nederland nog niet gezien heeft. En we vinden een cache die heel sneaky onder een meterkast geplakt zit.



Eigenlijk zouden we hier langer moeten kunnen rondkijken, want er is veel te zien. Een Olympisch museum bijvoorbeeld en een oud centrum met een kathedraal. Daar komen we nu niet aan toe. We zijn blij met de metro die ons van de boulevard terug naar de auto brengt. Dat scheelt een hele klim.





Terug naar de camping. We doen boodschappen bij een nieuw ontdekte supermarkt, veel dichterbij, en dan wordt het tijd voor de barbecue. Het is een nieuwe in doos (meegenomen uit Nederland), die we eerst in elkaar moeten zetten.



Om acht uur gaat de fik erin en even later laten we ons de worstjes en lapjes goed smaken. Het is al snel donker zodat we bij een lamp moeten checken of het vlees al gaar is.



De koeien in de naburige wei bellen er weer lustig op los. Om elf uur gaan we maar eens slapen.

Donderdag
Jeudi, zoals iedereen weet. Het is weliswaar marktdag, maar toch gaan we het dorp uit, naar Château de Joux. Dit kasteel ligt enkele kilometers van de camping, mooi hoog op een flinke rotspartij.



De smalle weg ernaartoe is eenrichtingsverkeer, omdat de terugweg langs de andere kant van de berg gaat.

We mogen het kasteel niet op eigen houtje verkennen, maar met een enthousiaste Franstalige gids.



Wij hebben een Nederlandstalige audioguide die ongeveer hetzelfde verhaal vertelt. Een groep van pakweg twintig scholieren liep mee. Sommigen maakten aantekeningen, anderen probeerden stiekem met hun telefoon een Pokémon te vangen.



Op dit strategische punt staat al meer dan duizend jaar een kasteel. Het is een aantal keren verbouwd en uitgebreid. Ook in de twee Wereldoorlogen heeft dit kasteel een rol gespeeld.



We zien muren van 3 meter dik, katapult-achtige slingerconstructies en gevangeniscellen waarin belangrijke personen uit de tijd van de Franse Revolutie gewoond hebben.

Na ons bezoek proberen we natuurlijk nog even een cache te loggen, maar deze is weer te goed verstopt.

Via de supermarkt terug naar de caravan. 's Avonds gaat de barbecue weer aan, maar nu bij daglicht.

Vrijdag

Vandaag is onze laatste volle dag in Pontarlier. We spannen een waslijntje voor de was van de afgelopen week. En we moeten nog even aan de overkant van het dal een kapelletje bezoeken dat vanaf de camping zichtbaar is.



Wouter rijdt de auto over smalle slingerweggetjes naar de bewuste plek, waarvandaan we prachtig uitzicht hebben over het dorp.



De camping is een beetje zichtbaar, in de heuvels rechts van het dorp.



Ook leuk: hier ligt een cache. En deze is minder moeilijk verstopt.

Verderop langs dezelfde weg komen we bij een uitkijkpunt met zicht op het kasteel van gisteren.



Aan de noordkant van het dorp zien we weer een klein kapelletje (met cache) en een kerk waar zo te zien het cachen verboden is.



Langs een ander mooi uitkijkpunt gaan we terug naar de caravan.

Nog even lummelen, pingelepongen en kijken bij de klingelende koeien naast de camping. Het lijkt wel een gamelan-orkest.


03-09-2016volgende berichtlaatste berichtlaatste bericht
© M. van Toll