Rondreis West-Canada




eersteeerste terug vorige02-08-2014volgende verder laatstelaatste


Prince Rupert (3 nachten)

In Smithers eten we een paar ontbijtbroodjes bij de fastfoodshop naast het hotel. Daarna weer snel op pad, naar het westen. 



De weg naar Prince Rupert is al snel heuvelachtig en kronkelt langs bergen. Leek het landschap gisteren nog op Finland, het lijkt nu meer op Noorwegen. Hoge bergwanden met hier en daar een waterval.

Er zijn niet veel dorpen onderweg, maar Hazelton is een aardige uitzondering. Het ligt een paar kilometer vanaf de hoofdweg en is bereikbaar via een smalle ijzeren brug.





Er is een nagebouwd indianendorp en ook het gewone oude dorp heeft iets van een openluchtmuseum. Helaas is bijna alles gesloten. Dit lijkt het thema van de dag te worden.



We vervolgen de weg naar het westen, langs adembenemende uitzichten.





De rivier naast de weg lijkt op veel plaatsen gedeeltelijk droog te staan. In de brede bedding zijn overal eilandjes van gruis en zand, waarop vaak aangespoelde boomstammen liggen. 

Naarmate we dichter bij de kust komen, gaat de rivier op een fjord lijken. Steilere wanden, dieper water en geen rivierstroming meer, maar windgolven landinwaarts. Het ruikt hier al een beetje naar zeewater. 



In Prince Rupert hebben we hotel Pacific Inn snel gevonden. Vergeleken met de eerdere hotels is dit een van de mindere. Warm, geen airco, geen waterkoker, geen wasserij en alles ziet er een beetje smoezelig uit. O ja: de internetverbinding is hier belabberd. We hebben in elk hotel wifi en dan vaak ook redelijk goed internet, maar hier in de Pacific Inn is het vooral 's avonds erg stroperig of zelfs defect.

In de (vissers)haven Cow Bay gaan we op zoek naar een bedrijf dat morgen of maandag een boottocht langs een bereneiland en orka's kan verzorgen. Tot nu toe weinig succes, want bijna alles is gesloten.



Dat geldt overigens ook voor bijna alle restaurants en winkels in dit deel van het dorp. We vinden een Vietnamees restaurant met lekker eten en kopen wat bier en frisdrank bij de supermarkt.



Hopelijk morgen meer succes, maar het is dan wel zondag....

Zondag
We hebben gisteren een paar telefoonnummers van kleine boottochtbedrijfjes gekregen. Na enig rondbellen is duidelijk dat we het nabijgelegen berenreservaat op onze buik kunnen schrijven. Er zijn geen boottochten meer naar dat gebied, omdat in augustus de beren zijn weggetrokken naar Alaska, achter de zalmen aan. Dat is althans de samenvatting van alle verschillende verhalen die we horen. De toeristische boottochten richten zich nu op walvissen en misschien orka's. Zo'n tochtje kost ongeveer 90 euro per persoon. Het is natuurlijk spectaculair, maar voor ons niet helemaal nieuw, aangezien we in Zuid-Afrika iets soortgelijks al hebben gedaan.

Het aantal beren van deze reis blijft dus op 1 staan tot nu toe (vanaf de snelweg gezien bij een rivier). Verder tot nu toe 1 laag vliegende arend, een eland en twee herten. Een schamele oogst na bijna twee weken Canada, maar we hebben wel heel veel moois gezien. En nog niet alle hoop op wildlife is vervlogen, want dinsdag varen we met een vroege boot via de Inside Passage tussen eilanden en fjorden door naar Vancouver Island. Ogen openhouden dus. Vandaag blijven we in de buurt van Prince Rupert.



We gaan op goed geluk naar Port Edward, ietsje zuidelijker. Het wordt een verrassend interessant uitstapje. Van 1888 tot 1970 werd hier zalm en andere vis ingeblikt.







Elke zomer kwamen hier Chinese, Japanse, Indiaanse en Europese arbeiders vanuit Vancouver. Ze woonden hier dan een aantal maanden in kleine huisjes en werkten in de fabriek: netten onderhouden, blikjes maken, vis sorteren, schoonmaken en inblikken.







Tegenwoordig gebeurt dit niet meer in afgelegen kustdorpjes, omdat de vis nu gekoeld wordt getransporteerd naar fabrieken in grotere steden.

Leuk dat deze inblikkerij (cannery) voor een groot deel is behouden en nu dienst doet als museum, want het geeft een goed beeld van de leef- en werkomstandigheden in deze nederzetting.

Terug in ons dorp kijken we nog in het lokale museum, waar veel te zien is over de First Nations, de oorspronkelijke bewoners die wij indianen noemen.







De rest van de dag doen we kalm aan. Beetje lummelen, beetje eten. Aan het eind van de middag lopen we even naar de plaatselijke wasserette om de was te doen. Nu kunnen we er weer even tegen.

Maandag
Vandaag doen we het nog eens rustig aan. We kijken wat rond in het dorp en bij de haven van watervliegtuigen.





's Middags maken we een wandeling in het regenwoud Budze Rapids. Er hangt een vochtige warme lucht zoals in een tuincentrum. Het 5 km lange wandelpad gaat soms flink omhoog en omlaag en voert langs bijzondere bomen en struiken. Omgevallen bomen zijn bedekt met dikke moslagen en verteren hier in het vochtige bos.







Vroeg naar bed, want morgen is het vroeg dag.


Canada weergeven op een grotere kaart

eersteeerste terug vorige02-08-2014volgende verder laatstelaatste


© M. van Toll